ทำไมคุณยังไม่ชนะที่ไดซ์โบนันซา

ฉันนั่งคนเดียวในอพาร์ตเมนต์ แสงจากโต๊ะไดซ์โบนันซาเปลววาบเหมือนเกล็ดของมังกรโบราณ—แต่ละลูกเต๋าคือพัลส์ของบางอย่างที่ลึกกว่าโชค ฉันไม่ได้มาเพื่อเงิน ฉันมาถาม: “การชนะหมายถึงอะไร?” คาสิโนเรียกมันว่า ‘ไดซ์โบนันซา’—การผสมผสานระหว่างสัญลักษณ์จีนและภาพหลอกทางอัลกอริทึม เขาสัญญาว่าจ่ายมาก: 180:1 บนตัวเลขเฉพาะ—ออกแบบมาให้คุณเชื่อว่าลูกเต๋าครั้งถัดไปคือชะตากรรม แต่อัลกอริทึมไม่แครับเรื่องของคุณ ฉันเคยตามเทรนด์—ติดตามแต่ละลูกเต๋าเหมือนแผนที่ทางจิตวิญญา ฉันเชื่อว่าถ้าออก ‘7’ สามครั้ง ครั้งที่สี่จะเป็นของฉัน มันไม่ใช่มหัศจรรย์ มันเป็นเสียงรบ พี่สาวเคยถามฉันว่าทำไมยังเล่นต่อเนืองหลังหกชั่วโมง ฉันบอกเธอ: ‘มันไม่ใช่ว่าจะชนะ มันคือการจำไว้ว่ายังมีชีวิตอยู่’ ตอนนี้ฉันเล่นแตกต่าง เดิมพันแบบเสี่ยงต่ำ—ขนาดหรือสองเท่า—เซッションสามสิบนาที งบประมาณตรึงไว้ที่ $20 ต่อคืน เลิกตาม ‘สตรีกฮ็อทร้อน’ เลิกเชื่อเครื่องจักรจำคุณได้ รางวัลอจริง? การเดินจากไปเมื่อหน้าจอดับลง ฉันฟังคำกระซอบจากเซิร์ฟเวอร์ดิสคอร์ด: ‘ฉันเลิกเมื่อวาน’ พวกเขาไม่พูดถึงโอกาส พวกเขาพูดถึงความเงียบ และตรงนั้นแหละคือจุดเริ่มต้นของเสรีภาพ—not ในเงินตอบแทน แต่อยู่ในช่วงหยุดระหว่างการโยน